حمله هراس یا پانیک اتک سریع و بدون هیچ هشداری رخ می دهد و ترس شدید و غیر قابل تحملی را شامل می شود و معمولا شامل تغیرات محسوسی در ضربان قلب، شدت تنفس، فشار خون و …. می باشد.
در اکثر مواقع این حملات غیر منتظره و بدون دلیل خاصی برای هر کسی می تواند اتفاق بیافتد.
از طرفی حمله اضطرابی تدریجی می باشد و در طول زمان شدت می یابد.
اضطراب معمولاً مربوط به پیش بینی موقعیت، تجربه یا رویدادی استرس زا است.
از نظر سبب شناسی نیز در حمله پانیک هیچ محرک قابل شناسایی واضح و مشخصی (ماشه چکان) وجود ندارد.
عموما در حمله اضطرابی یک محرک یا شرایطی واضح وجود دارد که از نظر علایم، حمله هراس (پانیک) با داشتن ۴ مورد از علایم زیر تشخیص داده می شود:
اضطراب معمولاً به چیزی مربوط می شود که به عنوان استرس زا یا تهدیدآمیز تلقی شود.
عوامل استرس زا همیشه حملات هراس را نشانه نمی گیرند.
اضطراب می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد.
به عنوان مثال هنگام انجام فعالیت های روزمره ممکن است اضطراب در پشت ذهن شما اتفاق بیفتد.
از طرف دیگر حملات هراس بیشتر شامل علائم شدید و مخل است.
در طی یک حمله هراس پاسخ خودکار بدن را کنترل می کند.
علائم جسمی اغلب شدیدتر از علائم اضطراب هستند.
در حالی که اضطراب می تواند به تدریج ایجاد شود، حملات وحشت معمولاً ناگهانی بروز می کند.
علائم حمله اضطراب ممکن است شامل تنش عضلات، اختلالات خواب، سرگیجه، تنگی نفس، بی قراری، تحریک پذیری، خالی شدن ذهن و مشکلات تمرکز را شود.
تاثیر حمله هراست (پانیک) بسیار مخرب هستند و با علایم جسمی شدید آن مشخص می شوند.
حملات اضطرابی مخرب هستند اما می توانند ماهیت شدت آن، خفیف، متوسط یا شدید داشته باشند. بنابراین علائم کمتر مخرب هستند. اما همچنان می توانند عملکرد روزانه فرد را مختل کنند.
تغییرات سبک زندگی زیر می تواند به شما در جلوگیری از حملات اضطراب و وحشت و همچنین کاهش شدت علائم در هنگام حمله کمک کند: