دیرآمدن نوجوان به خانه و روش های کنترل آن

دیرآمدن نوجوان به خانه و روش های کنترل آن

دیرآمدن نوجوان به خانه یکی از شایع ترین مشکلات خانواده است.

برای والدین یک نوجوان، تنظیم مقررات منع رفت و آمد از یک ساعت مشخصی در خانه می تواند واقعا مشکل ساز باشد.

نوجوانان باید تابع قونینی باشند زیرا هنوز نیاز به نظم و نظارت دارند.

آن ها در مرحله ای از زندگی هستند که در حال آزمون و خطا هستند و به همین خاطر مرزها را کنار می زنند.

ممکن است نوجوان به مقررات معترض باشند اما والدین نباید کوتاه بیایند. 

دیرآمدن نوجوان و قوانین رفت و آمد به خانه 

وقتی صحبت از رفت و آمد نوجوان به خانه و بیرون می شود نوجوانان معمولا خیلی راحت می توانند کنترل والدین را به دست بگیرند.

بهتر است در نظر داشته باشید که قانون باید اول برای خود شما به عنوان والد پذیرفته شده باشد باید از آن درک درستی داشته باشید تا بتوانید نوجوان خود را نیز قانع کنید که آن را رعایت کنید.

به عنوان قدم اول بهتر است ابتدا نگاه درستی به قانون رفت وبرگشت نوجوان به خانه در ساعت مشخصی داشته باشید.

این قانون بدان معنا است که نوجوان می تواند بیرون برود و تفریح کند اما باید کنار چنین امتیازی مسئولیت پذیری نیز وجود داشته باشد.

آزادی فرزندان در خانواده همراه با مسئولیت است.

برای این که قوانین در خانه رعایت شود، نمی شود که او را در تمام دوران کودکی آزاد گذاشته و ناگهان شروع به اعمال قانون کنید.

بنابراین بهتر است فرزند خود را زمانی که کوچکتر است به ساعات مشخصی خوابیدن و بیدار شدن آشنا کرده باشید.

در دوران راهنمایی نوجوان شروع می کنند به دیرتر امدن به خانه و اقامت در خانه ی دوستانشان.

اول این که اهمیت خواب کافی برای عملکرد تحصیلی شان و اهمیت ورزش را از سنین پایین به آن ها آموزش دهید.

این مقررات کوچکتر از سنین پایه به شما این امکان را می دهد که ببینید که فرزند شما تا چه حد مسئولیت پذیر است و چه میزان مسئولیتی را قادر است تاب بیاورد.

آیا او زمان کافی برای رسیدن به خانه را دارد؟

آیا او در جایی که وعده داده بود وقتی او را تحویل گرفتید منتظر است؟

اگر چیزی غیرقابل پیش بینی پیش بیاید به شما زنگ می زند؟

۱- قانون گذاری مقتدر یا مستبد؟

برخی از والدین ترجیح می‌دهند که منع آمد و شد مشخص شود با اندکی مسامحه بعضی ها کاملا مستبدانه عمل می کنند و اصلا اجازه ی ورود و خروج بیشتر از یک شب در هفته را هم نمی دهند.

در حالی که برخی دیگر ترجیح می‌دهند تصمیمات منع رفت و آمد را بر اساس شرایط تغییر دهند مثلا یک شب ساعت ۱۰:۳۰ منطقی است. یک شب دیگر نیمه شب آمدن هم قابل قبول است.

شاید در وهله ی اول این حالت به شما این دید را بدهد که چنین مدیریتی نصفه و نیمه است و خود بی نظمی به بار می آورد.

اما بدانید که مهارت انعطاف پذیری نوجوان را تشویق می کند تا در ازای امتیازات گسترده مسئولیت پذیری کودکان و نوجوانان نشان دهد.

این بدان معنا نیست که مقررات منع رفت و آمد مورد توافق قابل تفسیر است.

یعنی وقتی گفته می شود ساعت ۱۱ امشب ساعت ۱۱ است نه ۱۱:۳۰٫

این یعنی فرزند نوجوان شما حق یک ربع تاخیر را هم ندارد وقتی گفته اید امشب ساعت یازده یعنی امشب ساعت یازده!

بلکه شما قبل از موعد اجازه می دهید که منع رفت و آمد معمول در یک شب خاص تمدید شود، زیرا فرزند نوجوان شما ثابت کرده است که او به طور معمول به موقع به خانه می رسد.

۲- قوانین رفت و آمد منعطف برای جلوگیری از دیرآمدن نوجوان به خانه

منع رفت و آمد منعطف، به ویژه در سال آخر دبیرستان به نوجوان اجازه می دهد تا برای زندگی دانشگاهی آماده شود.

جایی که تصمیم او این است که چه زمانی به خانه برود.

شما می‌خواهید نوجوانتان تصمیمات هوشمندانه‌ای بگیردنه اینکه به کسی وابسته باشد که به او بگوید چه کاری انجام دهد.

یک نقطه شروع خوب این است که از نوجوان خود بپرسید به نظر او منع رفت و آمد منطقی باید چه باشد.

به یاد داشته باشید منع رفت و آمد ابزاری برای حفظ سلامت، بهره‌وری و ایمن نگه داشتن فرزندتان است.

سطح راحتی شما، سطح راحتی نوجوان شما و ایمنی جامعه شما باید بخشی از بحث باشد.

در نظر بگیرید که آیا دوستان نوجوان شما در این نزدیکی زندگی می کنند؟ آیا او کار آخر هفته دارد؟

اگر مقررات منع رفت و آمد کودکتان زودتر از دوستان نزدیکش باشد، حالت تدافعی خواهید داشت.

شناخت والدین دیگر و بحث در مورد قوانین مشترک در اینجا مفید است.

مقررات منع آمد و شد زمانی بهترین نتیجه را می دهند که انتظارات و عواقب آن به وضوح پیش از موعد مشخص شده باشد.

راهکاهایی برای کنترل دیرآمدن نوجوان به خانه

وقتی نوجوان شما از آمدن به خانه امتناع می کند چه باید کرد؟

اگر نوجوان شما علی رغم آگاهی از قانون عدم تاخیر در ساعت مشخص به خانه، باز هم دیر کرد بهتر است از قبل به او گفته باشید که مشکلی ندارد بالاخره به خانه بازگردد.

چرا که اگر او از ترس مجازات شدید اصلا به خانه بازنگردد ممکن است در مسیر خطرهای بیشتری قرار بگیرد که این شما را از هدف اصلی یعنی تربیت صحیح و به دور از خطرات و حواشی دور می کند.

اما در روز بعد تنبیه معقول و مناسبی برای این تاخیر قرار دهید.

برخی از نکات مهم در رفتار صحیح با نوجوانان درباره مسائل رفتار و آمد در ادامه بیان خواهد شد.

 

۱- استفاده از قانون محلی برای کنترل دیرآمدن نوجوان به خانه

قوانین محلی در مورد منع رفت و آمد را بررسی کنید. بسیاری از شهرها و شهرستان ها مقررات منع رفت و آمد اجباری برای افراد زیر سن قانونی در گروه های سنی مختلف دارند.

از قوانین موجود در شهر خود برای حمایت از تصمیمات خود استفاده کنید.

اگر خارج شدن نوجوان شما پس از مدتی مشخص خلاف قانون است، به او اطلاع دهید.

از طریق تقویت های کتبی و شفاهی، زمان های مورد توافق را به وضوح بیان کنید.

آن را روی یخچال قرار دهید و با یک یادآوری شفاهی تقویت کنید (مثلاً “من مشتاقانه منتظر دیدار شما در حوالی ساعت ۱۰:۳۰ امشب هستم”).

عواقب نقض مقررات منع رفت و آمد را با همسرتان در میان بگذارید.

مهم است که هر اقدامی که در این زمینه انجام می دهید زمانی که هر دوی شما خونسرد هستید با هم تصمیم گیری شود.

 

۲- قانون گذاری از کودکی برای جلوگیری از دیرآمدن نوجوان به خانه

برای برقراری مقررات منع رفت و آمد منتظر نمانید تا کودکان شما نوجوان شوند.

منع آمد و شد را زمانی که فرزندان شما در سنین پیش از نوجوانی هستند برقرار کنید تا زمانی که به سن نوجوانی می رسند رعایت مقررات منع آمد و شد به یک عادت دیرینه تبدیل شده باشد.

این راهکاری ساده  اما موثر در تربیت نوجوان است.

عواقب قانون شکنی را اجرا کنید. وقتی نوجوان شما دیر می کند به او این آزادی و فرصت بدهید تا نظر بدهد و توضیح دهد.

شاید رویدادهای برنامه ریزی نشده ای وجود داشته باشد (به عنوان مثال، پنچر شدن لاستیک).

سعی کنید با هم راه حلی برای مشکل پیدا کنید. اگر نوجوان شما همچنان قانون منع آمد و شد را زیر پا می گذارد اجازه دهید عواقب مورد توافق در جای خود و به وقت خود اعمال شود.

از آنجایی که شما و نوجوانتان قبلاً درباره این عواقب صحبت کرده اید و آن ها را با هم تنظیم کرده اید (مثلاً کلید ماشین را بردارید، امتیازات خانه را بردارید، و غیره)، مجبور نیستید در موقعیتی قرار بگیرید که نقش «آدم بد» را بازی کنید یا نظم و انضباط ایجاد کنید.

چرا که کمی پیش تر به کمک نوجوان لیست عواقب، اختیارات، مدت زمان مجاز تاخیر و … را تنظیم کرده اید و او به همه چیز اشراف و اذعان کامل را دارد.

یک بازه ی پانزده دقیقه تا نیم ساعت حد مجاز برای تاخیر نوجوان تنظیم کنید.

اگر قوانین را بیش از حد سختگیرانه اعمال کنید ممکن است نوجوان به جهت جوانی کردن و شیطنت های خاص خود تا آخرین لحظات بیرون بماند و در نهایت از ترس تاخیر با سرعت زیادی رانندگی کند که به خانه برسد و در این حالت ممکن است تصادفی روی دهد.

یا حتی لجبازی در دوران نوجوانی بیشتر شود.

 

۳- دوری از افراط و تفریط

در مورد میزان نظم و انضباط که برای نقض مقررات منع آمد و شد منصف باشید.

از افراطی شدن در اقدامات انضباطی خود بپرهیزید، زیرا این کار فقط باعث سردرگمی نوجوانان شما و احتمالاً باعث رنجش می شود.

از نوجوان خود بخواهید هنگام خروج از خانه ی دوستش یا هر مراسمی که در آن جا حضور دارد با شما تماس بگیرد تا شما بتوانید تخمین بزنید تقریبا چه میزان زمان می برد که او به خانه برگردد.

اگر نوجوان شما مقررات منع آمد و شد از ساعت مشخصی را به دلایل رفتارهای پرخطر نظیر مشروبات الکلی یا مواد مخدر از دست داد عواقب آن بسیار جدی تر است.

به سادگی این عواقب جدی تر را که شما از پیش تنظیم کرده بودید را اجرا کنید و در انجام آن ذره ای تردید نکنید.

اگر نوجوان شما از قبل می داند که شکستن مقررات منع آمد و شد در ساعات مشخص چه پیامدهایی را در پی خواهد داشت و هم چنان مقررات را زیر پا می گذارد ممکن است زمان آن رسیده باشد که یا عواقب را دوباره ارزیابی کنید یا از یک مشاور حرفه ای در این باره کمک بگیرید.

 

۴- القای حس برنده بودن به نوجوان

هنگامی که در حال تنظیم قرارداد یا توافق نامه ی مقررات هستید بهتر است به او احساس برنده شدن را بدهید.

لازم نیست شما همیشه برنده باشید. مثلا اجازه دهید در بیرون رفتن و خانه ی کدام دوست رفتن انتخاب با او باشد اما در مورد این که چه کسی به همراه خود ببرد یا چه ساعتی بازگردد و یا هر یک ساعت یک بار با شما تماس بگیرد و … انتخاب با شماست.

قوانین شما باید به صورتی باشد که او را خصوصا اگر پسر می باشد در مقابل جمع هم سالان مورد حقارت قرار ندهد چرا که فشار هم سال در این سن و سال به حدی بالاست که به راحتی می تواند میان شما و او فاصله بیندازد.

حس تحقیر در نوجوانان خیلی زود برانگیخته می شود.

بررسی هر از گاهی نوجوان به درد نمی خورد. اگر نوجوان شما بگوید که قرار است ساعت ۵ بعد از ظهر در کافی شاپ با دوستانش باشد خودتان بهتر است نامحسوس سر بزنید و از این موضوع مطمئن شوید.

اگر شب را قرار است در خانه ی یکی از دوستانش بماند بهتر است تماسی غیر منتظره و ناغافل با خانه ی دوست او داشته باشید تا اطمینان حاصل کنید که او آن جاست.

 

۵- داشتن شماره دوستان هنگام دیرآمدن نوجوان به خانه

لیستی از شماره تلفن های همه ی دوستان نوجوان خود را داشته باشید.

اگر نوجوان شما بگوید که به خانه ی علی می رود مطمئن شوید که دقیقا همان جایی است که او می گوید.

سعی کنید با دوستان درجه ی یک او به صورت خانوادگی ارتباط داشته باشید تا بتوانید اطمینان خود را تا حد زیادی بالا ببرید.

این کار به شما کمک می کند که بدانید اصلا والدین دوست فرزند شما به این دوستی آگاه هستند یا خیر.

تا چه حد به تربیت فرزند خود علاقمند هستند و چقدر به رفتارهای پرخطر دوران نوجوانی آگاهی دارند و به آن حساس هستند. 

این نکته را برای فرزند نوجوان خود کاملا شفاف کنید که در هر موقعیتی حتی اگر رفتار پرخطری از او سر زده بهترین کار حتی اگر ترسناک به نظرش برسد.

این است که روی کمک شما به عنوان امین خود حساب کند و شما را خبر کند حتی اگر قرار باشد درفرصت مناسب تنبیه خود را نیز بپذیرد اما در آن لحظه ی حساس و شاید خطرناک اول از هر چیز با شما تماس بگیرد و شما را برای کمک فراخوان دهد.

به نوجوان خود این را بگویید که چنین مقرراتی نشانه ی اعتماد شما به آن هاست نه برای کنترل آن ها.

شما به آن ها اعتماد کرده اید و به کمک خودشان برایشان آزادی ترتیب داده اید آزادی هایی که برای عدم رسیدن آسیب به آن ها در لفافی از قوانین تنظیم شده است.

پس اگر این قوانین را که لازمه ی گذر از دوران سخت نوجوانی است را زیر پا می گذارند درحقیقت این خود آن ها هستند که به آزادی خود احترام نمی گذارند.

۶- هنگام دیرآمدن نوجوان به خانه زیاد سخت نگیرید

به یاد داشته باشید که به عنوان والد احتمالا بارها و بارها با نقض بندهای این قوانین نامه ی منع آمد و شد در ساعات مشخصی روبه رو خواهید شد.

این پایان دنیا نیست! به این معنا هم نیست که نوجوان شما اساسا تمایلی ندارد به شما احترام بگذارد.

کاملا طبیعی است که فرزندان خصوصا فرزندان این دوره از زمانه، تمایل داشته باشند که مرزها را آزمایش کنند تا ببینید آیا شما سر حرف های خود هستید؟

آیا عواقبی که گفتید را واقعا اجرا می کنید یا تنها یک فیگور پلیس مآبانه بوده که به او نشان داده اید و این که خودشان تا چه حد می توانند این قوانین و عواقب آن را پذیرا باشند.

قبل از بیرون رفتن در شب به نوجوان خود مقررات منع آمد و شد را یادآوری کنید به آن ها این فرصت را ندهید که بگویند در مورد جزئیات مقررات یا عواقب نقض آن چیزی نمی دانستند یا حواسشان نبوده.

انقدر تکرار کنید که ملکه ی ذهن آن ها شده باشد. به عبارتی راه هر گونه بهانه گیری را بر آن ها ببندید.

به یاد داشته باشید سبک های فرزندپروری سخت گیرانه گاهی تاثیر خود را از دست می دهند.

 

۷- درک موقعیت های اضطراری در دیرآمدن نوجوان به خانه

مواقعی هم هستند که قوانین باید زیر پا گذاشته شوند و این مواقع فقط زمان هایی است که دلیل اضطراری در پس پرده وجود دارد.

متاسفانه نوجوانان و مادران و پدران اغلب در موارد اضطراری و تشخیص میزان اضطرار با هم تفاوت دارند و توافق ندارند.

فرض کنید فرزند شما قرار بوده ساعت نه شب در خانه باشد و در راه برگشت به خانه ماشین او خراب شده است یا ماشین دوستش خراب شده که او را می رسانده.

آزادی و توانایی تصمیم گیری در مواقع اضطراری یکی از نیازهای اساسی نوجوان است.

شاید هم مشکلی پیش آمده و کار فرزندتان به اورژانس کشیده شده است.

در این مواقع باید قوانین شما و عواقب آن تا حدی انعطاف پذیر باشد که بتوان گاهی در اجرای قوانین مسامحه کرد.

دراین مواقع حتما قید کنید که برای مواقع اضطراری فارغ از نوع آن با شما حتما تماس بگیرد.

وقتی نوجوان شما از مقررات منع رفت و آمد در ساعات مشخص پیروی می کند و به موقع به خانه می آید به او بگویید چقدر خوشحال هستید که او امن است و در خطر قرار نگرفته است.

ابراز کنید که چقدر به داشتن چنین نوجوان متفکر و قابل اعتمادی افتخار می کنید.

بگذارید نوجوان شما بداند وقتی به موقع به خانه نمی آید شما به خاطر میزان مهری که به او دارید نگرانش می شوید و از آن ها تشکر کنید که استرس ناشی از انتظار را به شما تحمیل نمی کند. 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *