دوره زندگی برای کودکان سراسر تفریح و شادی است اما دوره ای دست یابی به اطلاعات فراوان از دنیای خود نیز هست. برخی از کودکان هیچگاه معنای ترس را درک نمی کنند، اما بسیاری از آنها در طول زندگیشان با تجربه های متعددی روبرو هستند که در سنین متفاوت فرق می کند.
کودکان معمولا از افراد غریبه، تاریکی، حیوانات، طوفان، توالت، صداهای بلند، مکان های بسته، حمام رفتن و یا از جدا شدن از والدین خود می ترسند. گاهی آنها از چیزهای جدید و رفتن به جاهای جدید یا قطار و وسایل پر سر و صدا (حتی جاروبرقی) می ترسند.
این ترسها در بیشتر مواقعه با افزایش تجارب کودک از محیط زندگی از بین میرود اما ممکن است انواع دیگری از ترس، جای موارد قبل را بگیرد.
ممکن است کودکان سه تا چهار ساله از صداهای بلند یا تاریکی بترسند اما کودکان پنج ساله با آگاهی از دنیا و اطراف خود ممکن است فقط از قطار، اتوموبیل و حیوانات بترسند با این حال ممکن است هنوز ترس از جدایی از والدین در ذهن کودک باقی مانده باشد.
شش سالگی برای بسیاری از کودکان، سن بروز ترس هاست. گاهی این کودکان ترس از صدای بلند، تصوراتی در مورد ارواح و جادوگرها یا ترس از گم شدن دارند. چگونه ترس کودک را از بین ببریم ؟
برخی دیگر ممکن است از آتش یا باد بترسند و برخی از کودکان شجاعی که در برابر آسیب های بدنی ترسی ندارند ولی از خراش یا بریدگی هراس دارند.
در نظر داشته باشید که کودک هفت ساله می توانند بیندیشد و تفسیر کند و ممکن است از سایه ها بترسد و تصور کند که هیولا است.
کودکان هشت یا نه ساله اغلب ترس هایش کاهش یافته اما از مسخره شدن هراس دارند و کودکان ده ساله با افزایش اعتماد به نفس، ترس ها در آن ها کاسته می شود.
امروزه کودکان از نمرات پایین، احمقانه به نظر رسیدن، ناسازگاری والدین، آتش، دزدیده شدن، ارتفاع، مرگ و تصادف هراس بیشتری دارند .
از جالب ترین، ترس های کودکان می توان نگرانی در مورد سلامت پدر و مادرشان را نام برد.
ترس کودکان از جداشدن از والدین نشانه تکامل قدرت، شناخت آنها است زیرا کودک مفهوم دوری و جدا شدن را فهمیده است و بطور طبیعی به آن واکنش نشان می دهد که تا قبل ۲ سالگی این جدایی را کودک فورا از یاد می برد.
ولی از ۲سالگی به بعد با جدایی والدین از آنها بصورت معنایی تازه است و گاهی باعث می شود کودک مضطرب بشود و با گریه بیان کند که این جریان تا سن ورود به مدرسه همراه کودک است و قبل شروع مدرسه باید رفع شود زیرا با ورود به مدرسه کودک به دلیل ترس از مدرسه و درس بیزار می شود.
ترس در کودکان ممکن است عمدی باشد و والدین عمدا کودک را از چیزی ترسانده باشد یا بصورت تصادفی باشد و تصادفا کودک از چیزی ترسیده باشد.
گاهی ممکن است از والدینش کسب کرده باشد و ترس او اکتسابی باشد یا بخاطر کشمکش و دعوای والدین، این ترس در او به وجود آمده باشد.
همچنین ممکن است در شرایطی که کودک در موقعیت نامناسبی بوده والدین او را رها کرده باشند و این موجب شده کودک ترسو شود .
به ترس کودک، بیش از حد واکنش نشان ندهید و سعی کنید کودک را مورد تمسخر، سرزنش، انتقاد قرار ندهید و با عصبانیت با او برخورد نکنید.
توجه داشته باشید که همدردی و توجه بیش از حد نیز نادرست است.
در شرایطی که کودک از چیزی می ترسد با در آغوش گرفتن و نوازش او، کودک مطمئن می شود که یک خطر واقعی وجود دارد.
هیچگاه با حمایت کردن نادرست ترس کودکتان را تشدید نکنید.
بطور مثال: اگر کودک از هیولا زیر تختش می ترسد به او بگویید که در حضور شما زیر تخت را نگاه کند یا خودتان اتاق را بگردید.
به کودک خود آموزش درست دهید؛ اگر کودکتان از سگی می ترسد با کودکتان روش نزدیک شدن به سگ را بیاموزید.
به اینگونه که دستتان را بسوی سگ دراز کنید و از کودک بخواهید کار شما را تقلید کند یا عکسهایی از سگ تهیه کنید و در همه جا قرار دهید تا کودک هر وقت خواست نگاهی به آن بیندازد و همچنین می توانید داستان هایی برای کودک بخوانید و مراقب باشید این داستان ها ترسناک نباشد یا از دور به سگ یا هر حیوان دیگر نگاه کنید.
مواردی در پاسخ به سوالتان یعنی چگونه ترس کودک را از بین ببریم؟
از نصیحت کردن پرهیز کنید و بدانید که با ایراد گرفتن از کودک ترس او رفع نمی شود.
هیچگاه کودک را بدون برنامه و ناگهانی در شرایط ترسناک قرار ندهید چراکه این کار نادرست باعث شوکه شدن کودک می شود و مشکلاتی را به همراه دارد.
باور کنید که کودک از چیزی می ترسد و برای رفع این ترس سعی کنید ریشه یابی کنید و علت ترس او را شناسایی کنید.
رفتارهای جسورانه را در کودکتان تقویت کنید و او را تحسین و تشویق کنید.
در نظر داشته باشید که بسیاری از ترس های افراد جامعه ریشه در کودکی دارد و شما باید همزمان با رشد مهارتها و اعتماد به نفس در کودک او را در گذشتن از میان انبوهی از نگرانی ها و هراس ها یاری کنید و از تبدیل ترس های شدید به فوبیا جلوگیری کنید.