اگر این مقاله را دارید می خوانید، احتمالا متوجه مشکلاتی در خوردن و تغذیه یا وزن خود شده اید یا شاید نگران مشکل اختلال خوردن فرد دیگری هستید.

شاید کسی به شما گفته است که اختلال خوردن دارید ولی شما باور ندارید. باید بدانید که این عارضه یک اختلال رایج است.

ممکن است روبرو شدن با این اختلال سخت باشد.

اینکه احساس ترس، گیج شدن و شرمندگی به شما دست بدهد طبیعی است.

اختلال خوردن در زندگی واقعی بسیار متفاوت تر و پیچیده تر از چیزی است که رسانه ها و فضای مجازی نشان می دهند.

این اختلال یک انتخاب و یا یک علامت غرور نیست. این اختلالات بیماری های روانی جدی هستند که از ترکیب عوامل بیولوژیکی، محیطی و روانی به وجود می آیند.

در هر فردی با هر جنسیت، سن، قومیت و یا هر وضع اقتصادی و اجتماعی بروز می کند و حتما نباید دچار کمبود وزن باشید تا این بیماری را داشته باشید.

شاید دوستان و خانواده تان از کمبود وزن شما ابراز نگرانی کنند. شاید از فعالیت هایی که به غذا خوردن ربط دارد هراس دارید. شاید زمان زیادی را در باشگاه به جای انجام فعالیت های اجتماعی بگذرانید. اما چگونه بدانید که این موارد نشانه هایی از یک اختلال جدی هستند یا نه؟ فهمیدن این موضوع بسیار سخت است و نیاز به بررسی یک متخصص دارد.

علائم هشدار دهنده اختلال خوردن 

بسیاری از نشانه ها و علائم این بیماری می توانند شبیه رفتار هایی باشند که در زندگی عادی ما جا افتاده است.

ممکن است اعتراف به اینکه با افرادی که رژیم دارند یا در مورد وزن شما می پرسند یا در مورد رژیم گرفتن از شما کمک می خواهند مشکل دارید، سخت باشد. یا ممکن است در مورد برخی رفتار ها مانند تمیز کردن، خوردن یواشکی، استفاده از ملین ها یا جویدن و تف کردن احساس شرم کنید.

چه علائمی هشدار دهنده اند؟

• • کاهش وزن قابل توجه (یا در میان کودکان در حال رشد،عدم افزایش وزن)
  • دغدغه غذایی که با تمرکز مواجه میشود.
  • مشارکت در استفاده از باندینگ، تمیز کردن یا استفاده از ملین
  • غذا خوردن مخفیانه یا پنهان کردن غذا
  • رد کردن غذا خوردن یا استرس شدید هنگام غذا خوردن در کنار دیگران
  • دنبال کردن رژیم های غذایی سخت و احساس بد در هنگام شکستن آن قوانین
  • اجتناب از خوردن غذا هایی که قبلا از خوردن ان ها اجتناب میکردند
  • رد کردن فعالیت های اجتماعی، مدرسه یا کار بخاطر ورزش کردن
  • اضطراب و استرس درمورد شکل و اندازه بدن

هریک از اختلالات خوردن دارای معیار های خاص خود هستند. شایع ترین ان ها عبارتند از:

اختلال در خوردن و نوشیدن (BED): خوردن غذای زیاد و تصور اینکه غذا خوردن از کنترل او خارج است

 Bulimianervosa: شامل خوردن غذا (بدون کنترل) که با رفتار های خاص و با هدف از بین بردن اثر این نوع خوردن انجام می شود. این رفتارهای جبران کننده مانند روزه گرفتن، ورزش بیش از حد، استفراغ و استفاده از ملین هاست.

Anorexia nervosa: شامل محدود کردن خوردن و ثابت کردن وزن کمتر از حد مورد انتظار همراه با ترس افزایش وزن.

سایر اختلالات خوردن (OSFED): برای افرادی که مشکلات قابل توجهی با خوردن دارند. در برخی موارد افراد با اختلال OSFED علائم یک یا سایر اختلال ها را دارند یا در برخی موارد همه علائم و معیار ها را ندارند. و به این معنی که دچار این اختلال نیستند نمی باشد.

درست است که همه کسانیکه رژیم دارند و یا نگران وزن خود هستند از این اختلال رنج نمی برند ولی مرز مشخصی بین افراد معمولی و مشکل دار وجود ندارد.

بسیاری از افراد این اختلال را دارند. اختلالات خوردن بالینی می تواند کم کم به بیماری تبدیل شود که بسیار زجرآور است. بنابراین اگر این علائم را دارید حتما ان را جدی بگیرید.

چه کاری باید انجام داد

شما ممکن است احساس ترس داسته باشید یا مایل به پذیرش این اختلال نباشید.

ممکن است دلتان نخواهد از کسی کمک بگیرید و برای برخی افراد دارای اختلال فهم و یافتن این اختلال بسیار سخت است.

اگر کسی را دارید که نگران شماست و شما با او مخالفید و باور دارید که سالمید، نگرانی وی بسیار به جاست.

درک اینکه شما دارای مشکل هستید اولین قدم است.

اختلالات تغذیه ممکن است بیماری های بسیار زیاد و خطرناکی را سبب شوند که ممکن است کشنده هم باشند.

بنابراین احتیاط شرط عقل است و کمک خواستن از دیگران در این امر ضروری است. مداخله زودتر شانس غلبه بر این اختلال را افزایش می دهد.

در مورد اختلالات خوردن و نحوه درمان آن ها بیشتر یاد بگیرید. کمک گرفتن از یک فرد متخصص نیز بسیار  مفید است.

طبیعی است که زیاد احساس بیماری نکنید و زیاد نیازمند کمک نباشید. درک و اعتراف اینکه شما این اختلال را دارید بسیار سخت است.

کمک خواستن می تواند یکی از سختترین کار ها باشد ولی بسیار مهم است چون اختلال خوردن که به موقع درمان نشده ممکن است خطرناک باشند. در این صورت قادر به ادامه زندگی نخواهید بود.

پس از یک فرد حرفه ای کمک بگیرید و بدانید که برای بهبودی کامل سختی های زیادی را باید کنترل کنید. اما بهبودی کامل از این بیماری امکان پذیر است.