خجالتی بودن با اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) ویژگی های مشترک زیادی دارند. اگر در تمام طول زندگی خود احساس کردید که شخص بسیار خجالتی هستید، آیا می دانید که این موضوع گاهی می تواند بسیار مهم و جدی شود؟ به عنوان والدین کودک خجالتی، احتمالا شما متعجب خواهید شد اگر این رفتار به ظاهر طبیعی، نشانه یک اختلال است.

اثرات خجالتی بودن با اختلال اضطراب اجتماعی:

دوران کودکی دوره ای است که مهارت های اجتماعی شکل می گیرد تا در مواجهه با چالش های بلوغ و بزرگسالی آمادگی های لازم را کسب کنیم. اغلب کودکانی که از اختلال اضطراب اجتماعی رنج می برند رفتارهای اجتماعی مناسبی را فرا نگرفاه اند. ممکن است همانطور که کودکان با این اختلال بزرگ می شوند، به داشتن ترس اجتماعی و خجالتی بودن عادت می کنند و یا زندگی را بر اساس اجتناب کردن و تفره رفتن می سازند.

اختلال اضطراب اجتماعی می تواند تاثیر مخربی بر روی تحصیلات، موفقیت شغلی، استقلال مالی و روابط شخصی ما داشته باشد، که اغلب به یک زندگی منزوی، افسردگی و سوء مصرف مواد، منجر می شود.

درعین حال برای اکثر مردم (مطالعات نشان می دهد تقریبا ۷۰ % مردم)، اختلال اضطراب اجتماعی می تواند با موفقیت درمان شود. جای تاسف دارد افراد زمانی که این اختلال را دارند، مدت زیادی صبر می کنند، یا هرگز از متخصصین کمک نمی گیرند.

اضطراب اجتماعی در مقابل خجالتی بودن:

متاسفانه اختلال اضطراب اجتماعی به عنوان خجالت شدید نادیده گرفته می شود. آمارها نشان می دهد اگرچه معمولا نشانه ها از زمان کودکی شروع می شود، اما اکثر افراد مبتلا به این اختلال (نزدیک به ۷۵% مبتلایان) درمانی را دریافت نمی کنند و کسانی هم که به دنبال درمان هستند معمولا مدت طولانی (به طور متوسط ۱۴ سال) صبر می کنند! بنابراین اکثر افراد به دنبال کمک گرفتن برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی شان نیستند زیرا فکر نمی کنند که شرایط روانی شناخته شده برای همه باشد.

در حالت کلی نشانه های اصلی که خجالتی بودن را از اختلال اضطراب اجتماعی تمایز می دهد عبارتند از:

?  شدت ترس
?  میزان اجتناب کردن
?  اختلال عملکرد در زندگی فردی

افراد با اختلال اضطراب اجتماعی فقط قبل از سخنرانی پریشان نمی شوند، ممکن است برای هفته ها یا ماه ها قبل در مورد سخنرانی نگرانی داشته باشند. بی خوابی به دلیل اضطراب و علائم شدید اضطراب مانند افزایش ضربان قلب، تنگی نفس، عرق کردن و لرزش را در زمان ترسیدن دارند.

علائم معمولا از بین نمی روند بلکه با پیشرفت شرایط بدتر می شوند. فردی مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب می داند که ترسش بی پایه و اساس است اما با این حال قادر به کنترل آن نیست.

غربالگری در اضطراب اختلال اجتماعی:

دکتر یا متخصص سلامت روان می تواند با مصاحبه جامعی که انجام می دهد، یقین کند که آیا شما ملاک های اختلال اضطراب اجتماعی را دارید. اگرچه به عنوان قدم اولیه ممکن است از شما بخواهد که برای تعیین نیاز به سنجش پیگیری کامل تری، ارزیابی غربال گری را کامل کنید.

یک آزمون غربال گری آزمون Mini-SPIN است که فقط شامل ۳ سوال است. Mini-SPIN (و نسخه کامل SPIN) توسط دکتر جاناتان دیویدسون از گروه روانپزشکی مرکز پزشکی دانشگاه دوک ایجاد شده است. در مطالعه بر روی بیش از ۷٫۰۰۰ نفر بیماران مبتلا به اختلال اضظراب اجتماعی، ۸۹% مبتلایان با استفاده از روش غربالگری تشخیص داده شدند.

برای کامل کردن SPIN، دکتر شما به سه گزینه زیر امتیاز ۰ تا ۴ می دهد (که ۰ به معنی اصلا و ۴ یعنی به شدت) و شما را با آن ارزیابی می کند.

?  ترس از خجالت کشیدن باعث می شود که من از انجام کارها یا صحبت با مردم اجتناب کنم.
?  از فعالیت هایی که در آن در کانون توجه هستم دوری می کنم.
?  خجالت کشیدن یا احمق به نظر رسیدن یکی از بدترین ترس های من است.

در حالت کلی نمره ۶ و بالاتر نشان دهنده احتمال ابتلا به اضطراب اجتماعی است. با این حال تنها یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده بر اساس یک مصاحبه کامل می تواند تشخیص دهد. به علاوه چندین ابزار دیگر وجود دارد که ممکن است برای نمایش اختلال اضطراب اجتماعی به کار برود، شامل:

?  مقیاس ترس اجتماعی Liebowitz
?  مقیاس ترس از ارزیابی منفی
?  مقیاس اجتناب و ترس اجتماعی

اگرچه ابزارهای غربالگری در شناسایی مشکلات اضطرابی اجتماعی بسیار مفید هستند، اما جایگزینی برای مصاحبه های بالینی توسط متخصصین سلامت روان نیستند. دکتر شما قادر است ارزیابی کاملی ارائه دهد یا شما را به فرد متخصص دیگری که تجربه زیادی در تشخیص این اختلال دارد ارجاع دهد.

اگر باور دارید که خجالت شما در واقع اختلال اضطراب اجتماعی است، گرفتن وقت با روانشناس خانوادگی تان یا یک متخصص سلامت روان مهم می باشد. رها کردن علائم بدون درمان و برای یک دوره طولانی می تواند اضطراب شما را بدتر کند و منجر به مشکلات دیگری مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد شود. درمان موثر مانند درمان شناختی – رفتاری (CBT) و دارو درمانی در دسترس هستند و نشان داده اند که به درمان اختلال اضطراب اجتماعی کمک می کنند.