ترامادول ازجمله داروهای مسکن باخواص مخدری است که معمولا برای کنترل دردهای متوسط تاشدید ازقبیل دردهای مفصلی، جراحی‌ها و بیماری‌های زنان وزایمان تجویز می‌شود.

ترامادول چیست

دارویی ضددرد که با نام‌های ترامادول، تدامول، بایومادول و … چند سالیست در فهرست داروهای ایران قرار گرفته، داروییست که ‌سال ۱۹۷۰ بوسیله شرکتی آلمانی ساخته شده که دارویی که مدتی بعد حق تولید آن به شرکت‌های تولیدکننده دارو در سراسرجهان واگذار شد.‌

این دارو بدو صورت خوراکی وتزریقی عرضه می‌شود که نوع خوراکی آن بصورت قرص و کپسول در دسترس است و نوع تزریقی آن که تا چندی پیش درداروخانه‌ها موجودبود، بتازگی فقط در اورژانس بیمارستان‌ها استفاده می‌شود.

ترامادول دارویی ضعیف‌تر از مورفین و قوی‌تر از بروفن و استامینوفن است و هیچ‌گاه مصرف بیشتر از دو هفته آن برای بیماران تجویز و توصیه نمی‌شود.‌

مکانیسم اثر این دارو مانند همه مسکن‌های مخدر است. از اینرو می‌توان نتیجه گرفت با مصرف مقادیر بیش از حدمجاز و توصیه شده، مسمومیتی شبیه مواد مخدر و همچنین با مصرف طولانی مدت آن اعتیاد به این دارو بروز می‌کند.‌

در ابتدا تصور براین بود که ترامادول مسکن معمولی، بی‌خطر و کم عارضه است ولی امروزه با مراجعه به آمارهای موجود و بررسی اعتیاد در کشور متأسفانه باین نتیجه می‌رسیم که داروی ترامادول که باید برای تسکین درد مصرف و تجویز می‌شده، هم‌اکنون به یکی از مواد اعتیادآور و با مصرف بالا از سوی معتادان تبدیل شده که معضلات فراوانی را نیز بهمراه آورده است.

بیشترین دلایل سوءمصرف ترامادول باین شرح است:

1. افرادی که کارهای سنگین دارند و مجبور به شب‌کاری هستند برای رفع خستگی و سرحال بودن از این دارو استفاده می‌کنند.
2. کسانی که در روابط جنسی خود از عارضه زود انزالی رنج می‌برند برای برطرف شدن این عارضه به ترامادول رو می‌آورند.
3. بیمارانی که به علت درد در ابتدا با تجویز پزشک و سپس خودسرانه شروع به مصرف مداوم این دارو می‌کنند.
4. معتادان به دیگر مواد افیونی که یا با هدف کاهش علائم ترک مواد یا برای جایگزین کردن ترامادول با ماده مورد مصرف خود استفاده از این دارو را آغاز می‌کنند که همه این چهارگروه با عوارض شدید ناشی ازمصرف ترامادول دست بگریبان خواهند شد.

عوارض مصرف ترامادول:

اختلال تعادل، افت فشار، تشنج، علائم یائسگی درزنان، نفخ، ضایعات جلدی و خارش، تکرر ادرار، اختلالات بینایی، یبوست، بی اشتهایی، دردهای مبهم شکمی، حالات عصبی، اختلالات خواب، نگرانی، گیجی، خستگی و ضعف عمومی.

مصرف این دارو درکسانی که بیماری‌های مزمن کبدی و کلیوی دارند همچنین زنان حامله (بعلت بروز ناهنجاری‌های جنینی) و افراد دارای سابقه تشنج ممنوع است.

این درحالیست که مصرف همزمان این دارو بهمراه الکل، خواب‌آورها، مواد و داروهای مخدر بسیار خطرناک است.

متأسفانه به علت در دسترس بودن، قیمت پایین، ارائه بدون نسخه در برخی داروخانه‌ها و نبود اطلاع کافی درباره عوارض ترامادول، هم‌اکنون با شیوع گسترده‌ای از مصرف این دارو در کشور روبه‌رو هستیم.

ترامادول با فعل و انفعالاتی که در بدن انجام می‌دهد خاصیتی مانند داروهای ضدافسردگی ایجاد می‌کند و با آن که دارویی مخدری است برعکس مورفین سبب هوشیاری و فعالیت بیشتر می‌شود و به احتمال زیاد یکی از دلایل گرایش مصرف‌کنندگان به ترامادول همین ویژگی است.‌

هنوز آمار دقیقی از تعداد سوءمصرف‌کنندگان ترامادول درکشور ارائه نشده، اما زنگ خطر وقتی به صدا درآمد که اعلام شد ایران دارای بیشترین آمار مسمومیت باترامادول درجهان است.‌ واقعیتی که مصرف زیادو خودسرانه این دارو در کشور را نشان می‌دهد.

بعد از مصرف طولانی مدت و بیش از حد مجاز ترامادول اعتیاد به آن حاصل می‌شود که در این مرحله ترک آن بسیار سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود. مصرف ترامادول را نباید به صورت ناگهانی قطع کرد، زیرا باعث ایجاد علائم ناخوشایند قطع مصرف می‌شود.

نکته مهم در ترک ترامادول شدیدتر بودن علائم جسمی آن نسبت به تریاک است که ناشی از خواص ضدافسردگی این دارو است.

با قطع ناگهانی ترامادول علائمی متوسط تاشدید از اضطراب، تعریق، بی‌خوابی، تهوع، لرز، اسهال، دردعضلانی، ترس، بیقراری، گر گرفتگی و تشنج را خواهیم دید.

پس مصرف‌کنندگان این داروی مخدر هیچ گاه نباید ‌به‌صورت خودسرانه ترك كنند.