معمولا در هر خانواده ای بین پدر و مادر و فرزندان بر سر مسائل مختلف جر و بحث هایی وجود دارد. در این بین این والدین هستند که باید در این مسیر کنترل عصبانیت کرده و روش های هوشمندانه ای برای بدست گرفتن جریان اعمال کنند.
در وهله ی اول باید بدانید کسی که با او دعوا می کنید یک کودک است و به اندازه ی شما درک و استنباطی از شرایط ندارد.
این که قبل از هر جر و بحثی که پیش می آید این نکته را در نظر بگیرید، خیلی می تواند کمک کننده باشد.
پس در حین بحث کردن با او از مسخره کردن کودک و یا گفتن اینکه مثلا وقتی در سن او بودید چه می کردید و بدین ترتیب، تحقیر کردن او جدا خودداری کنید، چرا که این نوع برخورد، می تواند اثرات سوئی در رشد و شخصیت کودک داشته باشد.
تاثیر بد فریاد زدن بر کودک
اولا که دعوا چه معنی می دهد و اصلا دعوا نکنید. اجازه ندهید اینچنین فضایی بین شما و کودکتان ایجاد شود.
اولین کاری که برای جلوگیری از به وجود آمدن دعوا کردن با کودک باید انجام دهید این است که فریاد نزنید.
به طور طبیعی وقتی فرد دچار عصبانیت می شود، تن صدای خود را بالا می برد که اتفاقا در این صورت کاری هم از پیش نمی برد.
ممکن است کودک برای مدت کوتاهی مطیع شود اما مطمئنا باعث درست رفتار کردن او نمی شود، بلکه باعث به دنبال داشتن و بوجود آوردن اختلالاتی همچون ترس در کودکان می گردد.
به طور کلی فریاد زدن بر کودک، تاثیرات سوئی همچون ایجاد اضطراب و تنش در کودک، پایین آوردن عزت نفس او و بالا بردن خشونت و خشم در کودک می شود.
در این صورت کودک هیچ گاه معنای صلح و مذاکره، آرامش و مثبت نگری و احترام گذاشتن را از سمت خانواده فرا نمی گیرد.
بگذارید کودک اشتباه کند
هیچ گاه با کودک با صدای بلند و پر از خشم صحبت نکنید.
همیشه این را در نظر بگیرید که کودک است و اشتباه می کند و من باید با آرامش به او راهنمایی های لازم را بدهم.
بگذارید گاهی کودک اشتباه کند تا برای همیشه آن کار اشتباه را انجام ندهد.
مثلا می خواهید به پارک بروید و کودک اصرار می کند که لباسی را بپوشد که اصلا مناسب آن فصل نیست. برای مثال تابستان است و او اصرار به پوشیدن پالتویش می کند.
در این جا به جای فریاد زدن یا خشمگین شدن بگذارید پالتویش را بپوشد (لباس مناسب را با خود همراه ببرید) وقتی رسیدید و کودک فهمید که هوا گرم است، خیلی آرام پالتویش را دربیاورید و لباس مناسب را بپوشانید بدون آن که کودک را سرزنش کنید که به حرف من گوش نکردی و دیدی که هوا گرم است و چه و چه.
بگذارید کودک بداند که می تواند در حضور شما و با حمایت شما اشتباه کند و به اشتباه خودش پی ببرد.
اثرات بی توجهی والدین به کودکان
وقتی شما با کودک دعوا می کنید و احیانا به او بی توجهی می کنید اثرات طولانی مدت بسیار بدی بر جسم و روان کودک و همینطور بر نوع رفتار کردن و شخصیت کودک می گذارد.
کودکان و نوجوانانی که مورد بی توجهی والدین قرار می گیرند همیشه احساس خشمی نهفته در وجودشان هست.
این کودکان آرام نیستند، شخصیت متخاصمی دارند. در برخورد با همسالان دعوایی می شوند و دائما عصبی هستند.
این گروه از کودکان و نوجوانان که از خانواده طرد می شوند، ممکن است بخاطر حمایت هایی که نیاز دارند از طرف دیگران بشوند به هر گروهی بپوندند و یا وارد هر رابطه ای بشوند که بعضا بزهکارو ضد اجتماعی شده و کمترین اتفاقاتی که برای آن ها می افتد لجباز شدن کودک، پرخاشگری، بدرفتاری نوجوانان و کودکان، حرف های ناخوشایند زدن و از این قبیل است.
بعضی از این نوجوانان ناامید می شوند، انگیزه ی خود را ازدست می دهند و همین مسائل در امر تحصیل و مدرسه ی آن ها هم اثر می گذارد.
بدین ترتیب که با انجام ندادن تکالیف مدرسه، دچار افت تحصیلی شده و گاهی فرار از مدرسه را نیز ترجیح می دهند.
هماهنگی والدین در تربیت فرزندان
پس با هماهنگ شدن والدین در تربیت کودک و نوجوان می توانید با کنترل عصبانیت و کسب آرامش، از مشکلات بین خانواده و نوجوان یا کودک کاسته و با ایجاد مقررات و اعمال برنامه های فرزند پروری و یادگیری چگونه دستور دادن به کودک و نوجوان می توانند خانواده ای با نظم و انضباط و به دور از خشونت و توام با آرامش داشته باشید.
