طلاق ها می‌توانند بسیار مخرب باشند. اینکه هر بخش از زندگی‌تان را با کسی سهیم باشید سخت است و همه چیز ممکن است تغییر بکند، اینگونه که تلفن را بردارید و ناگهان به یاد بیاورید که خوب نیست زنگ بزنید.
در برخی موارد، ممکن است اشخاص دچار افسردگی شوند. اختلال روحی‌ای که می تواند بسیار سنگین و سخت باشد بقدری که هیچکس احتمالاً نمی تواند درک کند شما چه دوره‌ای را می‌گذرانید.
اینکه مراقب خودتان باشید و تصمیم بگیرید چگونه به جلو حرکت کنید، چالشی جدی است.
گام اول: مدیریت افسردگی
-
تفاوت بین غمگینی (sadness) و افسردگی را بشناسید.
بعد از جدایی، گریه‌کردن، نخوابیدن، عصبی‌شدن، از دست‌دادن موقت علاقه به فعالیت‌های روزانه عادی است.
این بخشی از فرآیند درمان است. اما اگر چیزهایی مانند موارد زیر را تجربه می‌کنید، ممکن است مشکل جدی‌تری داشته باشید:
- تغییرات جدی در عادت‌های خوردن و خوابیدن
- احساس خستگی کردن
- اغلب احساس بی‌ارزشی، پوچی یا ناامیدی کردن
- درد هیجانی غیر‌قابل‌تحمل و پی در پی
- تحریک‌پذیری
- دشواری در تمرکز و تصمیم‌گیری‌ها
- ناتوانی در تمیز‌کردن محیط زندگی و رعایت نظافت اولیه
- فکرکردن به مرگ یا صدمه‌زدن به خودتان
-
علایم‌تان را در دفترچه‌ای ثبت کنید.
اگر گمان می‌کنید ممکن است افسردگی داشته باشید، یا ممکن است اشکال دیگری وجود داشته باشد، سعی کنید دفترچه‌ای داشته باشید و آنچه را پشت سر می‌گذارید در آن یادداشت کنید.
می‌توانید نوشته‌هایتان را روی کاغذ یا روی کامپیوترتان بنویسید. مرور این نوشته‌ها بعداً می‌تواند مفید باشد، و اگر خواستید دکتر شما را ارزیابی بکند، می‌توانید آنها را به او بدهید.
- سعی کنید احساسات پایه را یادداشت کنید، مانند «صبح‌ها احساس ناامیدی داشتم» یا «سعی کردم به تفریح بروم اما اکثر اوقات بی‌علاقه و خسته بودم». اگر خیلی ناراحت‌کننده است نباید اینها را خیلی با جزییات بنویسید.
- سعی کنید آنچه را انجام داده‌اید یادداشت کنید، مانند «شب‌ها تلویزیون تماشا می‌کردم و خیلی گریه می‌کردم» یا «صبح‌ها سه ساعت در تخت می‌ماندم چون انرژی نداشتم.»
-
چارچوب زمانی و مرحله فوریت را که معمولاً مشکل‌ساز است بشناسید.
متخصصین معمولاً توصیه می‌کنند حدود دو هفته تا یک ماه صبر کنید تا ببینید آیا اوضاع بهتر می‌شود. همچنین اگر غمگینی‌تان مانع از این بشود که کارهای ابتدایی زندگی را انجام بدهید (مانند کارکردن یا مراقبت از کودکان‌تان) دچار مشکل هستید. باید به روانشناس مراجعه کنید اگر:
- طی 2 ـ 3 هفته اصلاً بهتر نشده‌اید.
- نمی توانید کار کنید یا از خودتان یا خانواده‌ی‌تان مراقبت کنید
- فکر می کنید ممکن است به خودتان صدمه بزنید
-
با یک دکتر در مورد گزینه‌های درمان صحبت کنید.
روانشناس شما ممکن است درمان یا تجویز دارو را توصیه بکند تا عدم تعادل در مواد شیمیایی را در مغز برطرف کند.
- مغز ممکن است مانند دیگر بخش‌های بدن مریض بشود. اگر افسردگی داشته باشید، یا اگر برای درمان آن دارو مصرف می‌کنید، هیچ چیز «غلطی» درمورد شما وجود ندارد.
-
اگر در خطر فوری قرار دارید با تلفن بحران تماس بگیرید
اگر فکر می‌کنید نزدیک است به خودتان صدمه بزنید، آنجا ننشینید. تلفن را بردارید و به شماره تلفنی زنگ بزنید یا به آن پیغام بدهید.
3 Comments
[…] قسمت اول این مقاله را می توانید در اینجا بخوانید. […]
[…] قسمت اول این مقاله را می توانید در اینجا بخوانید. […]
[…] قسمت اول این مقاله را می توانید در اینجا بخوانید. […]